MARRAFA é un extracto da peza EM·NA

​

SINOPSE

“Onde comeza o noso toque, estamos.

Estou.

Estás.

Estamos?

É unha ocupación da realidade, unha conquista.

Busca os rostros coñecidos.

Titubeas carente de rozamento e aceptas,

en ocasións sen éxito.

O corpo habitado.

O corpo enigma.”

 

IDEA ORIXINAL

A peza EM·NA baséase na idea de vibración como elemento manipulador. É unha investigación sobre a “acústica subcutánea” a través da vibración e do silencio resultante no corpo do outro.

A relación entre os intérpretes pasa por diferentes estados: comprimindo, estirando, cambiando o ritmo da súa propia vibración, e todo isto partindo da súa fisicalidad individual.

A composición escénica dos corpos mostra os diferentes estados e espazos dunha mesma vibración a través dunha fisicalidad contemporánea, espida, crúa e cotiá.

A forte presenza do mundo e espírito xaponés crea unha estética chea de detalles significativos e contundentes.

A duración de cada movemento case parece a dun pensamento, propósito ou reflexión.

A peza busca por tanto entretejer a orde, o caos, a pasividade e o eco da mente proxectado no corpo cambiante.

Un “momentum” sobre o tan chea e desbordada que está a mente humana e a necesidade de silencio.

 

EM·NA profunda na nosa realidade animal, instintiva e intuitiva.

EM·NA  fala do que o corpo entende. Auto-piratería.

 

Corpo sensible

Corpo casa

Corpo enigma

Corpo social

Corpo habitado